ยุทธพงษ์ สืบภักดี : ครูหนุ่ม

รู้หน้าไม่รู้ใจ

by on มิ.ย..11, 2012, under ครูหมีขี้บ่น

อสรพิษนั้นมีอยู่ทั่วทุกทิศ เพียงน้อยนิดพิษนั้นแสนสุดรักษา
เมื่อสัตว์นั้นดุร้ายสุดพรรณนา ไม่ควรหาควรพบประสบเจอ
แต่สัตว์นั้นดันกลายเป็นมนุษย์ เกิดสะดุดขัดขวางสร้างปัญหา
มันจึงฉกพ่นพิษแสบกายา แล้วจ้องหาความใส่เราให้แค้นใจ

ต่อหน้านั้นทำตัวเหมือนเป็นมิตร พอมิดชิดกลายร่างเป็นสัตว์หาง
อ้างกล่าวถึงความชั่วมิตรทั่วกาล บอกเล่าขานความดีแต่ของตน
แสนสุดทนมนุษย์จิตใจสัตว์ ถนัดนักเรื่องลอบกัดเลียแข้งขา
ความนึกคิดขอเพียงให้ได้มา ความก้าวหน้าของตนไม่สนใคร……..

ครูหนุ่ม๐๑

สัตว์เมื่อรวมฝูงกันก็จะแย่งกันเป็นใหญ่ แต่และตัวก็จะพยายามโชว์ความโดดเด่นของตัวเองให้สัตว์ตัวอื่นด้อยกว่าตัวมัน เมื่อโชว์กันไปสักพักก็จะเริ่มแบ่งฝูงย่อยรวมตัวกันฆ่าตัวที่ดูอ่อนแอที่สุดหรือเข้มแข็งที่สุดก่อนเพื่อลดจำนวนคู่แข่งและสุดท้ายก็จะฆ่ากันเองเพื่อตัวเอง ตัวที่รักสงบก็จะรู้รักษาตัวรอดเพื่อใช้ชีวิตอยู่อย่างให้คุ้มค่าไม่ทะเลาะแบะแว้งกับตัวไหนจนเมื่อมันสะสมกำลังวังชาและเรียนรู้วิถีชีวิตดีแล้วมันก็จะใช้ความสามารถนั้นสร้างฝูงของตัวเองและเลือกที่จะอยู่อย่างสงบภายในฝูง สุดท้ายพวกสัตว์เหล่านั้นในฝูงเก่าก็จะค่อยๆตายและล้มเจ็บโดยไม่มีตัวไหนช่วยเหลือเลย ….อนิจจา มนุษย์นั้นก็เป็น “สัตว์”
ครูหนุ่ม๐๒

คนล้มต้องเหยียบซ้ำ คนอิจฉาจ้องทำลาย คนก้าวหน้าต้องขัดขวาง คนริษยาไร้น้ำยา คนได้หน้าคือคนเลีย คนทำงานไม่เห็นมอง คนอยู่รอดคือต้องทน…..

ครูหนุ่ม๐๓

Comments are closed.

Looking for something?

Use the form below to search the site:

Still not finding what you're looking for? Drop a comment on a post or contact us so we can take care of it!

Visit our friends!

A few highly recommended friends...

Archives

All entries, chronologically...